Kinderlijk eenvoudig

Vanmorgen was mijn zoon weer aan het mopperen omdat hij zijn iPad moest wegleggen en op de fiets moest stappen om naar school te gaan. Het antwoord op de vraag ‘Waarom zit je zo te mopperen’ was eenvoudig: “ik vind het gewoon niet leuk”. Dit ligt niet aan de school, klasgenootjes of de leraren. Nee, er zijn simpelweg veel meer andere bezigheden die veel leuker zijn. Vervolgens hoor ik mezelf zeggen: ‘Hoe verder je komt, hoe leuker het wordt en als je eenmaal klaar bent, ga je centjes verdienen met dingen die je leuk vindt om te doen.’ Het woord werken neem ik eigenlijk nooit in mijn mond.

Op zijn antwoord bleef ik een tijdje kauwen en ik kwam steeds meer tot de conclusie: hij heeft gelijk! In zijn wereld zijn er ook leukere dingen om te doen in plaats van naar school gaan. Hij heeft alleen nog niet het vermogen om te beseffen dat dit noodzakelijk is. Helaas zal hij nog wel een tijdje mopperen want zijn schooltijd zit er nog lang niet op.

Hij heeft geen keuze nu. Als hij de keuze wel zou hebben dan zou hij school skippen en de hele dag alleen maar dingen doen die hij leuk vindt, ongeacht of dit wel of niet verantwoord is. Maar hij zal dan ongetwijfeld een blije spijker zijn.

Ook mijn antwoord aan hem “Centjes verdienen met dingen die je leuk vindt om te doen” bleef nog een tijdje in mijn hoofd zitten. Ik ben zo blij dat ik dit voor mezelf gerealiseerd heb en dat ik met en voor mensen mag werken die dit ook hebben, maar ik besef ook dat dit (nog) niet voor iedereen is weggelegd.

Ik gun het namelijk iedereen dat ze van hun passie hun werk kunnen maken. Dat ze niet elke dag het gevoel hebben het te willen ‘skippen’. Nee, ik gun het iedereen, kinderlijk eenvoudig, om elke dag een blije spijker te zijn.